Mam takie wrażenie, obiektywne, jak mniemam, że termin „Nowoczesna Ryszarda Petru” (tak bowiem brzmi oficjalna nazwa) przestał być adekwatny do rzeczywistości. Sytuacja, w której lider partii jest jednocześnie wodzem, sztandarem, drogą, światłem i życiem, staje się nieznośna w odbiorze społecznym. Zachodzi bowiem wtedy pytanie, czy ugrupowanie Petru ma prawo działać w ten sposób bez spełnienia obowiązku rejestracji związku wyznaniowego?
To są rzecz jasna moje luźne dywagacje, ale sprawa jest gardłowa dla przejrzystości sceny politycznej, gdyż wyborcy lubią wiedzieć z kim mają przyjemność, ewentualnie nieprzyjemność. Nie wspominając o wizerunku Petru, który może w szybkim tempie się wyświechtać, ale to już jego osobiste zmartwienie. Widzimy go bowiem wszędzie, na ulicach, w telewizjach, na transparentach i plakatach, w gazetach. Mówi do nas w samochodzie, przez uliczne megafony, pisze na Twitterze, a kiedy milczy, to media głównego sortu puszczają nam powtórki z Petru.
Tym bardziej, że partyjna omnipotencja Petru całkowicie przyćmiła jego partię, sam sobie jest sterem, banksterem i kasjerem. Mam wrażenie, że nikt poza sejmowymi dziennikarzami nie jest w stanie skojarzyć nazwiska i twarzy jakiegoś innego członka tej partii. Występuje tam często taka myszowata działaczka, która może w przyszłości wyrosnąć na ciotkę rewolucji, jak nie przymierzając Henryka Krzywonos, ale cóż z tego, na razie spija tylko miód z ust drogiego przywódcy Petru.
Były próby porównywania Palikota do Petru , o tym drugim mówiono nawet, że to kieszonkowy Palikot, chociaż teraz zamienili się rozmiarami poparcia. Obu cechuje jednakowy brak skrupułów, żeby nie powiedzieć nihilizm. O nienawiści do PiS nie ma co wspominać, bo to standard wśród zwolenników III RP. Niestety, z wielką szkodą dla demokracji w III RP współpraca dwóch bliźniaczych w gruncie rzeczy tworów jest wykluczona. Palikot stoczył się bowiem na pozycje antysemickie, na co już wielokrotnie zwracał uwagę dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. Zatem tu nie może być wątpliwości, że biłgorajski nihilista jest dla Petru jak trędowaty. Już sobie wyobrażam, jaki byłby odgłos ze strony sił postępu, gdyby ich faworyt skumał się z antysemitą!
Tymczasem w świetle powyższych faktów do partii Petru bardziej pasuje nazwa Twój Ruch Ryszarda Petru, niż jakaś tam Nowoczesna. Zarówno lewoliberalna, jak i banksterska Polska pogrążona jest w smutku, że oficjalna symbioza jest wykluczona. A mogło być tak pięknie, na przykład Twoje Nowoczesne Ruchy Palikota i Petru. To byłby dopiero motor postępu!
Jest mimo wszystko wyjście znane od czasów króla Salomona – powyższą nazwę należy zaKODować. Sprawa jest prosta – wyrzucamy ze wspólnej nazwy środek, zostawiamy pierwszy i ostatni wyraz. I proszę bardzo, oto nowa nazwa partii, która absolutnie odpowiada rzeczywistości, przynajmniej medialnej: Twoje Petru. Poza wszystkim termin jest neutralny płciowo, co w dzisiejszych czasach jest w polityce nie do przecenienia.
